Herşeye rağmen

Hayat bir mücadele.

Bazen bırakırsın akışına, bazen de asılırsın yelkenlere.

Rüzgar istediğin taraftan esiyordur sen de rüzgarı kullanırsın. Doldurursun yelkenleri keyif ile seyredersin.

Gitmek istediğin yer o taraftadır ve rüzgarın estiği yöne göre sen de yelkenini doldurursun.

Bazen, nereye gideceğinin önemi yoktur. O zaman bırakırsın kaptana.

Gidilmesi gereken o yer değilse, rüzgara karşı mücadele zorlaşır. Zor şartlar, zor rotalar doğurur. Zor rotalar, mücadeleci ruhu oluşturur. Ya fırtınanın dinmesini bir limanda beklersin. Ya da fırtınalı havada denize açılıp, batma tehlikesi yaşarsın.

İşte hayattır, gitmek istediğin yerdir.

Buna giderken, hangi gemide olduğun, dümenin ve yelkenin hangi yöne baktığı; Kimin dümenci, kimin yelkenci, kimin tayfa olduğu önemlidir.

Ortak hedefler ve vizyon içerisinde, aynı yöne giderken, yeni rüzgarları kullanan, onları kullanabilecek ve yeni dalgalar mücadele edebilecek tayfaları toplama, açık denizlere açılmanın ilk adımıdır.

Okyanuslara açılmak ile denizlere açılmak arasında planlama farkı vardır.

Denizlerde rotadaki bir sonraki limana bakarsın ona göre yiyecek ve malzeme alırsın. Bir sonraki limana kadar lojistiğini sağlar ve yola devam edersin. Rota daha belirlidir.

Okyanuslara açılmak heyecanlıdır. Lojistik ve malzeme planlaması farklıdır. O zaman biraz maceracı ancak işini çok iyi bilen denizcilere ihtiyacın olur. Eğer lojistiği doğru ayarlayamazsan, geminin içinde isyan çıkar. Açlık gemi isyanlarındaki başlıca sebeptir.

Ya Titanik gibi büyük gemi yapıp, sınırsız kaynaklar ile yolculara ve tayfalara gerekli malzemeyi sağlar ve tüm rüzgarları güçlü motorlar sayesinde aşarsın. Güçlü motorlar, rüzgarların bir önemi kalmaz ancak o zamanda gemici olup, yeni rüzgarları iyi kullanamazsın. Yelken açmana gerek kalmaz. Titanik’e binersin.

Ya da küçük gemiler ile daha fazla keşif yolculuğuna çıkarsın. O zaman mücadeleci ruh gerekir, zor şartları aşmak gerekir.

İşte Kristof Kolomb’un gemisinde olmak ile, Titanik’te olmak arasında çok büyük fark vardır.

Kristof Kolomb’un tayfaları açlıktan, susuzluktan ölürler, maceracılardır. Deneyimlemek için, bunu hayatları ile değişirler.

Titanik zenginlerin gemisidir onları kaynakları ile kendi keşif yolculuklarına çıkartır ancak kıta keyfettirmez. Para yakar.

Korsan olup, keşif yapmak ile, zengin olup keşif yapmak arasındaki farkta buradan gelir.

Startup dediğiniz yapılar, Kristof Kolomb’un tayfaları gibi hareket ederler. Çünkü keşif yolculukları, Amerika’yı keşfetmek ve yeni dünyalar keşfederek, zengin olma hayallerindedirler. Motivasyonları da biraz korsanlıktan gelir. Amerika’yı keşfetmek için yola çıkanlar, şimdi Amerika’dan çıkıp, Dünya’yı uzayı keşfe çıkıyorlar.

İşte hayat. Her zaman çözülmesi gereken problemler gelecek önüne. Sen mücadeleci olup, rüzgar ve fırtına ile savaşmaya mı? güvenli limanlarda fırtınanın geçmesini beklemeye mi? yoksa sınırsız kaynaklarını koyup, hiçbirinden etkilenmemeyi seçeceksin.

Kaptanın ve tayfaların ne kadar maceracı, ne kadar hesaplı, ne kadar zengin, ne kadar tutkulu olduğu ile alakalı.

Sonuç olarak, o tayfalarda hayat yolculuklarındalar. Anlam yüklendiği sürece hayatlarına o savaşa gireceklerdir. İkna buna göre olacak.

Tabii ki anlam birliği ve bütünlüğü de önem taşıyacak yolculuk içerisinde.

Dünya savaşlarını çıkartanlar ve yöneten insanların IQ’ları çok yüksekti. Ancak 100 Milyon insanın ölümüne sebep oldular.

İşte hayatlara yüklenen anlam sizi cennet ve cehenneme götürecek.

Cehenneme giden yollar, iyi niyet taşları ile döşeli olacak.

İyiler, kötüler kadar cesur olduklarında dünya değişecek.

Hayatta biçilen zaman ve kader buna izin verip vermeyecek.

Geleceği sadece Yüce Rabbim biliyor.